پايان حضور در هتل

ارشد جیم :

خوب آموزشی پر از مرارت ما هم تموم شد.از ۴۵ روز آموزشی بنده ۸ شب در پادگان خوابیدم.و دفترچه مرخصی ام در آستانه تموم شدن قرار گرفت.

و اما خاطرات گفته نشده پادگان :

۱ - سولجر (‌سرباز ) پارتی : جاتون خالی تخت های آسایشگاه رو به هم چسبونده بودیم و با کلمن آشپز خونه ضرب گرفتیم و انواع رقصها انجام شد و انواع شعرها خوانده شد .اینقدر شلوغ بود که از بقیه پادگان مهمونی اومده بودن اسایشگاه ما . علاوه بر شعر های معمول  سرود دیشب در سنگرم و خروس همسایه نیز به کرات خوانده شد .

۲ - ارشد جیم : اونقدر من و ۶ تا از دوستام پیچوندیم پادگان رو که به من فرمانده گروهانمون می گفت ارشد جیم . یک اعتراف هم بکنم که ما ۳ روز با امضا های جعلی از پادگان اومدیم بیرون . یکبار امضا فرمانده گردان رو جعل کردیم و دوبار امضا فرمانده گروهان.

۳ - تیر اندازی : بالاخره روز موعود فرا رسید و  روز تیراندازی خوابیذه با کمک رسید.قبلا بهتون گفته بودم که این روش خیلی چیک تو چیک هست ما هم تا گفت تیرانداز و کمک به موضع رفتیم روی تیرانداز همونجور خوابیدیم.مسوول تیر یکهو خنده کنان اومد و گفت که برادر جان این روش سکسی کمک کردن شما مال قبل از انقلاب است و الان عوض شده .منم دیدم ضایع شد گفتم همه چیز قدیمیش بهتره این روش هم باعث ایجاد انگیزه در کمک تیرانداز میشه برای کمک هرچه بیشتر که خط آتش از خنده رو هوا رفت.

۴ - جشن درجه گرفتن : دیروز برفی بود و ما درجه گرفتیم . بعد از مراسم اومدیم تو آسایشگاه و یکی یکی فرماندهامون رو آوردیم تو آسایشگاه و اداشون رو در آوردیم .بیچاره ها عرق کرده بودن و از خنده هم داشتن روده بر میشدن .

۵ - پشم کلاه : معاون گروهان که گفتم به کلاه پشمی می گفت پشم کلاه .آوردیمش تو آسایشگاه و براش با موزیک خوندیم : پشم کلات رو دوست دارم مثل لالایه .بیچاره از خنده داشت میترکید و سرخ شده بود.

۶ - خشم شبانه : این البته قدیمی هست ولی چون منافی اخلاق بود نگفتم. یک شب برق در آسایشگاه رفته بود .از تاریکی استفاده شد و شبیخون به دوستان زده شد و دوستان رو ملبس به لباس های پادشاه کردیم.همون لباسهای نامریی که برا پادشاه دوخته شده بود.البته بعد از ۶ مورد ملبس شدن به لباس نامریی خاموشی اعلام کردن چون گفتن بعضی ها دارن از تاریکی سو استفاده می کنن .ولی خوب  ۷ عامل این ماجرا تا صبح از ترس تلافی یک نگهبان از خودشون گذاشتن که اگه خواستن بهشون حمله کنن اطلاع بده.البته من جزئ این ۷ نفر نبودم.

۷ - شوحی های گفتاری : فرمانده گردان بیچاره لر بود و یکبار یکی از بچه ها ریش پروفوسوری گذاشته بود که این بیچاره گفت ما در نظام ریش پرفسوری نداریم (‌پ و ف را با کسره بخوانید )‌و یکبار هم گفت ما به کسی قول ندادیم (‌تا جایی که می توانید روستایی بخوانید زیر ق کسره بگذارید و کلی هم ق رو بکشید)

۸ - و پایان یک آغاز و آغازی دیگر : روزها گذشت و این دوره هم تموم شد .با اینکه به ما خیلی خوش گذشت و همش هم پیچوندیم من یک تجربه جدید بدست آوردم و اون تجربه اسارت بود.عجیب در اسارت هوای پرواز به ذهن آدم خطور می کنه .همیشه آرزو می کنم آزاد باشید.آزاد در اندیشیدن ؛ آزاد در انتخاب و ...........

بعد نوشت : شرمنده این پست پر غلط املایی بود.پست بعد از خستگی پادگان بهتر نمیشه.ولی تا جایی که میشد غلط گیری کردم.