گرترود - هرمان هسه

هر بار که پس از سالها التهاب و انزوا از درون سکوتم آهنگی و آوازی سر میدهم احساس میکنم آوایی است که از ازل به هر دوی ما تعلق داشته است . موات حق داشت . با گذر عمر ارضای انسانها از دوران جوانی فزونی میگیرد .من هنوز و همیشه در عالم رویا جوانی ام را به مثابه ی آهنگی زیبا به گوش جان میشنوم . آهنگی جاودانه که امروز برایم موزون تر و ماندنی تر از واقعیت جوانی است .