روزگار

از دلم :

از جدایی تا پیوستن

فاصله ایست

به اندازه چهار حرف

س ل ا م

و از پیوستن تا گسستن

فاصله ایست

به اندازه پنج حرف

ب د ر و د

و من پیوسته

سرگشته میان حروفم

(س ل ا م ) را دوست دارم

ولی ز ( ب د ر و د ) می ترسم

روزها :

روزهای شلوغ در حال گذر هستن . تنها حسن روزگار اینه که می گذره . . . . .

و اردیبهشت آمد :‌

............................................................عجب قصه ایست قصه روزگار . چگونه ماه محبوب من تبدیل شد به ماهی که از آغازین روزش اشکهای چشم من بیشتر و بیشتر میشه . چگونه تمام شیرین قصه هایم از این ماه به تلخ غصه هایی تبدیل گشت . چگونه خاطره خنده های این ماه از ذهنم پاک شد و دیگر این ماه برایم یک پیغام دارد و آن تنها اشک است و فریادهای در گلو خفته .

بهارت در خزان

  خزانت در بهاران

   چه زود پرکشیدی برادر جان